KCE Reports 334B (2020)
English | Français | Nederlands
Tout le monde n’est malheureusement pas en bonne santé et certains ont davantage besoin d’avoir recours aux soins de santé que d’autres. Dans notre système belge, basé sur la solidarité, on tente de réduire autant que possible ces inégalités. Mais si l’on considère les personnes qui ont les mêmes besoins de soins de santé, peut-on dire qu’elles y ont toutes accès avec la même facilité ? En d’autres termes, l’accès à nos soins de santé est-il équitable ? Le Centre fédéral d’Expertise des Soins de santé (KCE) a examiné cette question en faisant appel à une méthode novatrice. Il en ressort que, pour les ménages en situation de précarité financière, l’accès aux soins n’est pas équitable, en particulier l’accès aux spécialistes et aux dentistes, et ce au point que certains d’entre eux reportent ces soins ou n’y ont pas du tout recours. La principale raison est l’importance du montant que le patient doit payer de sa poche, ou doit payer d’avance. Pour 4 % des ménages, les dépenses de soins représentent même plus de 40 % des dépenses totales. Des mesures de protection existent, telles que les interventions majorées (BIM). Elles permettent effectivement d’atténuer ces injustices, mais il serait encore possible d’améliorer la protection en matière de tickets modérateurs ou de suppléments, dont les montants vont croissant. Lire plus…
Spijtig genoeg heeft niet iedereen een goede gezondheid, en dezelfde behoefte aan zorg. In onze Belgische gezondheidzorg, die gebaseerd is op solidariteit, wil men deze ongelijkheid zoveel mogelijk opvangen. Maar krijgen mensen met dezelfde behoefte aan gezondheidszorg er in ons land wel in dezelfde mate toegang toe? Of anders gezegd, is de toegang tot onze zorg billijk? Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ging dit met een nieuwe methode na. Financiële problemen blijken een billijke toegang tot zorg te belemmeren, vooral dan tot de specialist en de tandarts, zelfs in die mate dat er Belgen zijn die deze zorg uitstellen of helemaal niet gebruiken. Een belangrijke reden hiervoor zijn de kosten die de patiënt uit eigen zak moet betalen, of moet voorschieten. In 4% van de gezinnen vormen de uitgaven voor zorg zelfs meer dan 40% van de totale uitgaven. Dankzij een aantal beschermingsmaatregelen, zoals de verhoogde tegemoetkoming, wordt deze onbillijkheid wel afgezwakt, maar er is nog ruimte voor verbetering in de bescherming tegen remgeld en de steeds stijgende supplementen. Meer lessen…
